آزمایش اسلامپ و کارایی بتن

در آزمایش اسلامپ از مخروط ناقص فلزی ( آبرام ) به ارتفاع 305میلیمتر، قطر قاعده 203میلیمتر و قطر قاعده کوچکتر 102میلیمتر استفاده میشود. ابتدا میتوان جداره مخلوط و سطح زیر آن را مرطوب کرد سپس مخروط در سه لایه بطور مساوی از بتن پرشده و هربار با میلگردی به قطر 16میلیمتر با 25 ضربه متراکم میشود. بتن اضافی روی مخروط با غلتش میله روی آن پاک میشود. باید به هر نحوی این مخروط در طول آزمایش بدون حرکت باقی بماند. بهتر است با دوپا روی پایه های آن در طول آزمایش ایستاد. مخروط بدون معطلی بصورت قائم بالا کشیده شده و میزان افت بتن از وسط قاعده بالا با دقت 5 میلیمتر یادداشت میگردد. هرچه کارایی بتن بیشتر باشد این میزان عدد بزرگتری خواهد بود.

افزایش ناگهانی اسلامپ در کارگاه ممکن است نشان دهنده رطوبت بالای سنگدانه ها و یا تغییر در دانه بندی به خصوص ماسه باشد. کارایی مخلوط های پرعیار به خوبی قابل اندازه گیری است اما مخلوط های کم عیار و زبر بدلیل امکان وقوع اسلامپ برشی و یا فروریختگی نتایج را غیرقابل اعتماد میسازد. درصورتی که در آزمایش بجای اسلامپ صحیح ( طبق شکل) ، نیمی از مخروط در صفحه مورب ریزش کند، اسلامپ برشی نتیجه شده و بایستی آزمایش تکرار شود. اگر در آزمایش مجدد نیز این اتفاق رخ دهد نشان دهنده این است که این مخلوط خشن بوده و چسبندگی آن کم است.

معمولاً برای کارهای بتن آرمه اسلامپ 5 تا 10 سانتیمتر انتخاب میشود. برای کارهای کم آرماتور یا بدون آرماتور اسلامپ 2 تا 5 سانتیمتر و برای حالت های استثنایی با تراکم آرماتور زیاد ویا در هنگام بتن ریزی با پمپ، اسلامپ 10 تا 12 سانتیمتر نیز مورد استفاده است. درنهایت میتوان گفت هرچه اسلامپ بتن کمتر باشد خواص بتن سخت شده مطلوب تر خواهد بود.